Program "Ja i Ty bez mamy"
WPROWADZENIE
Idea zielonych szkół wywodzi się z przekonania, że edukacja i wychowanie osób niepełnosprawnych intelektualnie powinno zmierzać do maksymalnego usprawnienia, socjalizacji, nabywania umiejętności samodzielnego niezależnego funkcjonowania w świecie. Kreowania sprawstwa, poczucia zdolności działania, niezależności. Otwartości na drugiego człowieka, szczególnie słabszego i mniej sprawnego niż ja sam. Umiejętności zaspokajania podstawowych potrzeb we własnym zakresie. Znoszenia rozłąki z najbliższymi.
Program ten ma służyć doskonaleniu umiejętności w zakresie samoobsługi, komunikacji, przejawiania uczuć wyższych względem drugiego człowieka.
Skonstruowany program przeznaczony jest dla uczniów, którzy po wnikliwej diagnozie poziomu rozwoju społeczno-emocjonalnego zostali zakwalifikowani do wzięcia udziału w zielonych szkołach.
Wspiera on indywidualne programy terapeutyczne, które są opracowywane dla każdego z nich, na podstawie wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania i zawiera szczegółowe cele, zadania i treści, mieszczące się w strefie najbliższego rozwoju ucznia.
Jest realizowany jednocześnie przez współautorkę programu Panią Patrycję Banaszek w Zespole Szkół Specjalnych nr 85 w Warszawie.
CELE EDUKACYJNE
Cel główny:
TRENING SOCJALIZACJA I SAMOOBSŁUGII UCZNIÓW NIEPEŁNOSPRAWNYCH INTELEKTUALNIE POZA ŚRODOWIDSKIEM RODZINNYM
Cele ogólne:
- Wyposażenie w umiejętności w zakresie samoobsługi
- Rozwój motoryki dużej i motoryki małej
- Rozwijanie dynamiki ruchowej
- Rozwijanie umiejętności doprowadzania każdej rozpoczętej pracy do końca,
- Rozwój postaw opiekuńczych i partnerskich w kontaktach międzyludzkich.
- Uwrażliwienie na potrzeby osób o specyficznych wymaganiach edukacyjnych
- Pobudzanie empatii, życzliwości i przyjaźni.
- Odkrywanie emocji i sposobów panowania nad nimi.
- Świadome i celowe uczestnictwo w życiu wspólnoty.
- Rozwijanie wartości humanitarnych – poszanowania godności ludzkiej.
- Wdrażanie do rozpoznania trwałych, uniwersalnych wzorców postępowania.
- Kształtowanie umiejętności rozwiązywania problemów twórczego działania w zespole.
- Rozwijanie wyobraźni, wrażliwości, poczucia estetyki,
- Rozwijanie i kształtowanie umiejętności czerpania satysfakcji z dobrze wykonanego zadania
- Rozwijanie rozumienia istoty samodzielności i niezależności od osoby drugiej
Cele szczegółowe:
Uczeń:
q Dostrzega i rozumie potrzeby i prawa własne i innych;
q Akceptuje odmienność innych osób;
q Zna podstawowe zasady i reguły obowiązujące w relacjach międzyludzkich;
q Komunikuje się werbalnie i niewerbalnie z uczestnikami zielonej szkoły;
q Wyraża swoje emocje poprzez aktywność fizyczną, taniec, artterapię;
q Kinezyterapie;
q Nabywa i rozwija umiejętności w zakresie samodzielnego przygotowywania posiłków
q Nabywa i rozwija umiejętności w zakresie samodzielnego nakrywania do stołu
q Dba o czystość miejsc, w których przebywa
q Zachowuje i dba o higienę osobistą
q Rozwija umiejętność samodzielnego ubierania się
q Pomaga słabszym uczestnikom wyjazdu w czynnościach samoobsługowych
q Pracuje twórczo w grupie rówieśników
TEREŚĆI EDUKACYJNE
Treści ogólne
q Wspólne przygotowywanie posiłków;
q Kulturalne zachowanie się przy stole;
q Podstawowe zasady samoobsługi;
q Kolejność czynności dnia codziennego;
q Poznanie struktury dnia;
q Zasady współpracy i pomocy innym w potrzebie;
q Właściwe wzorce zachowania;
Treści szczegółowe
Wdrażanie do samodzielnego przygotowywania; śniadań, obiadów, kolacji.
Podziały obowiązków w trakcie przygotowywania posiłków: krojenia, smarowania, nakładania, smażenia, gotowania, mycia, zmywania, wycierania, obsługi urządzeń kuchennych
Zasady sawuarwiwr
q Poszanowanie cudzego posiłku
q Zachowanie odpowiedniej pozycji przy stole
q Umiejętność posługiwania się sztućcami
q Eliminowanie zachowań nieakceptowanych przy stole
q Umiejętność samodzielnego ubierania się i rozbierania.
q Dobór stroju adekwatnie do pogody i pory dnia
q Wdrażanie do samodzielnego mycia się i korzystania z sanitariatów
q Kształtowanie umiejętności samoobsługi w czasie miesiączki u dziewcząt
q Strukturalizacja czynności codziennych
q Zachowywanie ram czasowych realizowanych działań
q Nabywanie umiejętności dostrzegania drugiego człowieka w potrzebie
q Poczucie odpowiedzialności za wykonane działań
Kształtowanie umiejętności zachowania się adekwatnego do sytuacji
q Umiejętność opanowywania emocji
q Rozładowywanie emocji w sposób akceptowany społecznie
Procedury osiągania celów
Pracując z osobą niepełnosprawną intelektualnie dążymy do jej maksymalnego usprawnienia we wszystkich obszarach. Wyrównania braków wychowawczych, zaniedbań środowiskowych. Staramy się złagodzić istniejące dysfunkcje i deficyty.
W toku pracy z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie korzystamy z wspomagania rozwoju wykorzystując w tym celu metody np. Afolter, Metodę pokazu i demonstracji działań właściwych i akceptowanych.
W trakcie pracy z osobami upośledzonymi umysłowo warto stosować następujące formy pracy:
- Indywidualną; konfiguracja nauczyciel dziecko.
Tę formę pracy powinno się stosować podczas demonstracji nowych czynności, bądź też wprowadzania nowych treści zmierzających do poprawy poziomu samoobsługi i uspołecznienia.
- Grupowa
Praca w konfiguracji uczniowie podzieleni na grupy zadaniowe.
Stanowi to kolejny etap w procesie socjalizacji, sprzyjający rozwojowi zachowań pro społecznych, poszanowania praw drugiego człowieka i jego odmienności.
- Praca zbiorowa
Praca w konfiguracji uczniowie-nauczyciel Zmierza do wpojenia zasad twórczej, inspirującej rywalizacji. Uczy poszanowania kolejności wypowiedzi i prezentacji własnych osiągnięć.
Przewidywane osiągnięcia uczniów i sposób ich oceniania
Uczniowie po realizacji zadań przewidzianych w programie zielonej szkoły powinni;
q Podnieść poziom kultury osobistej
q Samodzielności w dzianiu
q Otwartości na drugiego człowieka i jego potrzeby
q Umiejętności samodzielnego zaspokajania potrzeb fizjologicznych
q Akceptowanego społecznie wyrażania własnych emocji
q Akceptowanego społecznie zachowania
q Współdziałanie i w grupie i z nauczycielem
Ocenianie osiągnięć uczniów
Ocenianie osiągnięć uczniów z upośledzeniem umysłowym jest niezmiernie trudne ze względu na zindywidualizowane podejście zarówno do poziomu ich wiadomości i umiejętności, jak również znajomości ich faktycznych możliwości psychofizycznych, barier tkwiących w nich samych, a także w ich środowisku rodzinnym.
Ocenianie osiągnięć ucznia ma na celu przede wszystkim:
q Udzielanie pomocy uczniowi w przezwyciężaniu tkwiących w nim barier,
q Właściwe motywowanie ucznia do dalszego wysiłku
q Gromadzenie informacji dla rodziców, wychowawców poziomie funkcjonowania wychowanków
q Doskonalenie przez nauczyciela procesu dydaktyczno-wychowawczego
q Gromadzenie informacji na temat indywidualnych możliwości wychowanków